ආදරයක අරුමය Wonder L o V e Unknown Monday, January 27, 2014 Poem Edit කිතුල් රෑනක් වගේ කොණ්ඩය උකුල තෙක් ඇතදික් වෙලා දෙතොල මදිටිය වගේ දිලිසී සිප ගන්නමැයි ඉඟි කළා සවන කිචි බිචි වගේ හඬ මට දෑස අද කුල්මත්වෙලා හා දෙනක් වගේ ගැහෙන ළමැදෙහි මා නිදන්නද අයැදලා පුංචි ගවුමේ ඉරුණු තැන් දැක රිදුණු මගෙ සිතහඬනවා හදෙහි රිදුමේ මිහිරි තැන් මත නුබව අරගෙන සිඹිනවා යදින යැදුමේ දෙවි බඹුන් හිඳ නුබව සිතිජයේමවනවා කියන කෙරුමේ බමන මතකය තව තවත් හද ගැහෙනවා යන්න නුබ අද ඉවත මා හැර කිමද මතකයේ තනි වුණේ එන්න බෑ මට දසත වැටකොටු බැඳ තබයි නුබපෙරමුණේ දන්න සැම හට පැවසුවා නුබ මගේ යැයි අදයන දිනේ ගන්න බෑ නුබ දුර වැඩියි මට දෑත ඇත හෙට එනවා නේ කුසුම් පිපුණත් පරවෙලා යයි බඹරු ඇවිදින් හෙටදිනේ පැතුම් තිබුනත් මගේ හද තුල සිරවෙලා නුබ නැතඅනේ සිතුම් හැඬුවත් හදේ නුබ ගැන දුකයි නුබ දුර ගියානේ හැඩුම් ආවත් කඳුළු කුමටද මතකයන්, යටතටගැනේ දෑත නුබේ කළු වලඳේනොගෑවී මෑත ගැබේ නිලට කුසුම්පිපේවී ඈත නගේ නුබේ මතකයතියේවී සීත මගේ දෑතෙහි නුබහිඳිවී තනුව නැති උනත් මා ලියු පෙම්ගීයේ දිනුම නුබ ලඟයි මම තව නෑකීයේ වැනුම මඩ මතින් වැනුවත් මේලීයේ දැනුම ගොඩ මඩින් කුමටද මටආයේ පෙම්බර ලියන් දුටුවත් මා නුවර මැද සුන්දර නුබට කියනුව මා කුමටඇද සිත්තර නුවන් අරගෙන දෝතින් ලමැද ගින්දර නොදී හද වෙත නුබ එනවා ද යන එන විට මග සිටි මාගුරු පාරේ හින හෙන නුබෙ රුව දකිමින්මහ හූරේ පැමිණෙන ඇත්තන් ගැන සිතමින්නියරේ කියමින කවි අද මෙලසින් පෙමවැතිරේ Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus About Unknown RELATED POSTS ආදරයක අරුමය Wonder L o V e Reviewed by Unknown on Monday, January 27, 2014 Rating: 5
බොහෝ දෙනෙකුට පොදු අද්දැකීමක් මම හිතන්නේ... , ලස්සණට කවි කරලා.
ReplyDeleteඒ කියන්නේ හැමෝටම තියෙන්නේ කියා ගන්න බැරි වෙලා දුක් වෙන ආදර කතා ද :-?
Deleteසුපිරි කවියෙක් ,කොහොමත් හිත ගිය තැන මාලිගාව කියනවනේ මල්ලි
ReplyDeleteමට ඒ මාලිගාව කටු කැලේක හරි හදා ගන්න මාර ආසයි අයියණ්ඩි..
Deleteමල්ලී කවිය පිට පනින්නේ මන්ද?? ඒක හදාහං. ලස්සන කවි අදහසක්..
ReplyDeleteඔයාගේ කමෙන්ට් එකට තමයි මම කැමතිම.
Deleteමට ඒ වැරැද්ද පෙන්වලා දෙන්න ප්ලීස්. ඒක ඔයා මට කරන ලොකුම උදව්ව වෙයි..
උඹ නං මලේ කවි කම දොතින්ම උරුම කරන් ආ කොල්ලෙක්..
ReplyDeleteපිස්සු හැදිලා ආයෙත් හැදෙනවා. මං එච්චර දක්‍ෂ නෑ අයියණ්ඩි.. [-(
Deleteනුඹේ දෑසින් ගැයෙන කවිපද හෙට දිනක් ගැන ඉගි කලා
ReplyDeleteඒ වසන්තය වියැකියාවිද සෙනේ මල්කම් බිම හෙළා
කොතෙක් ඇහුණත් විහඟ ගී නද දස දිගත ලොවකින් ගලා
රිදෙන ඇස් දෙක දල්වගෙන මම නිහඩ වී ඉමි මග බලා..
ලියන කවි පද හෙට දිනක් ගැන ලියා තැබුවත් පන්හිඳේ
Deleteගයන රිද්මය වියැකි යාවිද මට භයයි මගේ පෙම ලඳේ
ඇසෙන විහඟුන් කියන දේ ගැන සිතුවිලියි හදවත බිඳේ..
රිදෙන දෑසින් ඉන්නේ ඇයි නුබ එන්න මා ඉමි අද ලඳේ
(h) නියමයි ඈ....
ReplyDeleteආදරය කොහොමත් අරුමයක් මචං..
ReplyDelete